تیره نعناعیان 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

مقدمه

تیره نعنا دارای صفات و اختصاصاتی بسیار با اهمیت است . اختصاصات مزبور به قدری روشن و قابل تشخیص اند که این تیره را باید از اولین تیره های مشخص شناخته شده توسط گیاهشناسان دانست. ساقه این گیاهان معمولاً ایستاده و مقطع آنها چهارگوش است. برگهای آنها متقابل و گلهایشان در گرزنهای متراکم ، غالباَ به صورت کروی و گویچه ای مجتمع هستند. صفاتی مانند: 2.3 طول جام امتداد دارند. داشتن نافه چهارپرچمی و دی دینام و همچنین مادگی دو برچه ای و دو تخمکی که هر خانه آن بر اثر دیواره بندی ثانوی به دو خانه کوچکتر تقسیم می شود. هر یک محتوی یک تخمک است. و بالاخره جدا شدن این خانه ها از یکدیگر به صورت چهارمریکارپ یا فندقه (تتراکن) و نیز دارا بودن کرکهای ترشح کننده ویژه ومحتوی اسانس از صفات بارز این تیره به شمار می آیند.

تیره نعنا دارای 187 جنس و 3000 گونه است که از آن میان باید از 500 گونه سالویا و 250 گونه هیپتیس ،2000 گونه استاکیس و بالاخره 100 گونه توکریوم (مریم نخودی) نام برد.

گونه های این تیره تقریباَ در سراسر جهان پراکنده اند و به طور خاصی در مناطق مدیترانه ای تجمع دارند. آویشن کوهی ( تیموس) رزمارینوس (رومان یا رومارین) و بالاخره سالوی طبی از گیاهان اصلی رویشهای سواحل مدیترانه ای اروپا هستند.

در بخش اول این تحقیق سعی بر آن شده که به بررسی کلی خانواده نعنا بپردازد.

در بخش دوم به بر رسی

آویشن (تیموس)

پرداخته شده است.

و همچنین در بخش سوم به بررسی

آویشن شیرازی (Zataria multiflora)

پرداخته شده است.

بخش اول

اختصاصات عمومی تیره نعنا

( اختصاصات ریخت شناسی

الف) اختصاصات دستگاه رویشی

– گیاهان تیره نعنا معمولاَ علفهایی یکساله یا پایا و ایستاده اند . ساقه برخی از آنها آرژوگا رتانس و گله کوما و نعنای معمولی در ناحیه بن ریشه زا وا ستولون دار است. در مناطق مدیترانه ای و ایران گاهی برخی از آنها مانند انواع اسطوخدوس ها ، بعضی از سالویاها ، رزمارینوس بعضی از انواع آویشن کوهی در خارج فلات قاره وجود دارند.

ساقه عموماَ چهارگوش این گیاهان در محل بند یا گره و یا در زیر گره، چنانچه در بعضی از کالنوپسیس ها دیده می شود. متورم است . برگها متقابل و گاهی مانند لامیوم آمیلکسیکول ساقه آغوش هستند و آرایش چرخه ای در این تیره بسیار نادر است. دمبرگها معمولاَ در ناحیه نزدیک به انتها رشد کمتری دارند. پهنک دارای اشکال گوناگون است. یعنی گاهی باریک و خطی و گاهی نسبتاَ پهن و در حاشیه دندانه دار و یا کامل و گاهی نیز دارای بریدگیهای کم و بیش عمیق است ولی این بریدگیها هیچگاه برگ را به صورت برگ مرکب که شامل برگچه های جدا باشد در نمی آورند. گونه هایی از این تیره که در مناطق خشک و آهکی مدیترانه می رویند و یا در نواحی جنوبی وخشک ایران پراکنده اند غالباَ گیاهانی چوبی و دارای برگهای کاهش یافته با پهنکی ضخیم و چرمی و پشیده از کرکهای بسیارند. روزنه ها در عمق بشره برگها و یا در شیارهای سطحی ساقه فرو رفته اند . وجود اپیدرم چند لایه (هیپودرم) در برش عرضی برگهای این گیاهان